عقیق - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
عَقیق (به انگلیسی: Agate) گونه‌ای گوهرسنگ است که از کوارتز و سنگ یمانی تشکیل شده و دارای انواع و رنگ‌های متنوعی است. عقیق‌ها به‌طور معمول، در میان سنگ‌های دگرگون‌شده و سنگ‌های آتشفشانی، شکل می‌گیرند. بر پایهٔ تحقیقات باستان‌شناسی، نخستین موارد استفادهٔ بشر از عقیق، به هزاره سوم پیش از میلاد و تمدن دره سند بازمی‌گردد. در یونان باستان، از عقیق‌ها به منظور ساخت جواهر و زیورآلات، استفاده می‌شد. عقیق همچنین برای ساخت مُهر و نشان‌های ویژه برای جنگجویان یونانی، مورد استفاده بوده‌است.
